අහේතුකව මගේ සති අන්තය පටන්ගන්න මේ රාත්‍රියේ මොසාබ් අබු තෝහාගේ කවි පොත ආයෙමත් කියවන විට කවියක් දෙකක් ඔබ එක්ක බෙදාගන්න හිතුණා.

මේ ඉංග්‍රීසියෙන් මා අතින් සිංහලට එන කවි හොඳ පරිවර්තන නෙමෙයි කොහොමවත්. ඕනෙ නම් හදිසි අනුවාද කියලත් කියන්න පුළුවන්. පදානුපදික පරිවර්තනවලින් මේ කවිවල ආත්මය සිඳෙන බවකුත් මට දැනෙනව.

නුපුහුණු සහ ආධුනික කියවන්නෙක් විදිහට මේ කවිවල ඉංග්‍රීසි පඨිත රසවිඳින්න ඔබට ආරාධනා කරමින් මගෙ ලාංකික මිතුරන්ට මේ උදෑසන සුබ වෙන්නැයි මම පතනව. ඒත් ලාංකික අපිත් ගාසා තීරයේ දරුවෝ වගේ කම්පාවක් මගේ දෙසවන රැව් දෙනව.