1971 අප්‍රේල් අරගලය විසින් ඇතිකරනු ලැබූ සමාජය වඩා සාධනීය දිශානතියට හැරවීමේ චලනය පිළිබඳව සංවේදීව සිතීමට අප හට අවධාරණය කරයි.

අදත් හෙටත් මතු අනාගතයේදීත් ඒ අසමාන විරුවන් පිළිබඳව ඒ "ශ්‍රේෂ්ඨ පරාජය" පිළිබඳව වඩා ගැඹුරෙන් වඩා පුළුල්ව වඩා පරිණත දෘෂ්ටියකින් සිතිමට හැකිවෙනු ඇත.

අවනීතියෙන් අසාධාරණයෙන් පීඩා වින්ද සුවහසක්‌ මිනිසුන් උදෙසා වඩාත් යහපත් හෙට දිනක්‌ වෙනුවෙන් තම දිවි පුද දුන් ඒ අව්‍යාජ මිනිසුන් පිළිබඳ මතකය ඒ තුළින් ඔවුන් සදාකල් ජනතා සිත්සතන් පුබුදු කරනු ඇත.

 මේ ඒ පිළිබඳ ලියැවුණ නන්දන වීරසිංහයන විසින් විරචිත "කිරි සුව`දැති රාත්‍රිය" නම් ග්‍රන්ථයේ දක්‌නට ලැබෙන "බක්‌මහේ කටහඬ” නම් අතිශය සංවේදී කවි පෙළයි මේ......

එරබදු අතු නැමී රෑ හුළඟේ හැපෙන

ග`ගබඩ නුඹේ උණු ලේ පුසුඹම දැනෙන

හිමිහිට පුංචි රතුමල් පෙති දිග හැරෙන

මේ බක්‌ මහෙත් ඉවුරෙන් අත වනනු මැන

ඒ බක්‌ මහේ රෑ හ`ද දියවෙන කලට

නුඹේ සිරස පාවී ආවා තොටට

තියුණු නිවුණු සීතල දෑසෙහි රුවට

ඇවිළුනා පැතුම ගිනි දැල්ලක ලෙසට

අවියෙන් වනසන්න බෑ උතුම් අරමුණු

හඬගා කියන නුඹේ හඬ අහසේ හැපෙනු

ඇසුණා ඒ හඬේ නෑ මිය ගිය ලකුණු

මරණය සුන්දරයි සත්‍යය වෙත නැමුණු