ගැහැණියක තමන්ට රිසි වූ විලාසිතාවක් කල පලියට සමාජය ඉදිරියේ ඇය වෙසඟනක් ලෙස හඳුන්වන කුහක නීතිඥවරු පිරිස ගැන මට ඇත්තේ දැඩි පිළිකුලකි. 

ඇය නීතිවේදීනියකි නීතිඥවරියක් නොවේ. ඇය නීතිඥවරියක් වුවද උසාවියෙන් පරිබාහිරව ඇයගේ විලාසිතා පිළිබඳව නියාමනය කරන ආචාර ධර්ම ලංකාවේ හෝ ලොකේ කොහේ හෝ නැත.

අනෙක් අතට කාන්තාවන් දූෂණය කරපු, විත්තිකරුවන්ගේ අඹුවන් බලහත්කාරයෙන් හෝටල් වෙත රැගෙන ගිය එමෙන්ම සිය මෙහෙකාරිය දූෂණය කල විනිසුරන් සිටි රටක ඊට එරෙහිව කිසිඳු දැනෙන අරගලයක් නොකල වුන් ගැහැනියකගෙ පෞද්ගලික ජීවිතයේ විලාසිතාව නිසා වෘත්තීය ගරුත්වය කෙලෙසෙනවා කීම කිසිදු තාර්කික පදනමක් නැති අමු ගොබ්බ කතාවකි.

මේ පිලිබඳව කතා බහකදි ලංකා අමරතුංග විසින් තබන ලද කොමෙන්ට්ටුවක් හා මගේ අදහස් ද සමපාත වන බැවින් පහතින් සටහන් කරමි.
                                                                                              ==================

වෘත්තිය පරිහානියට පත් වන්නේ ගැහැණියක් සිය පුද්ගලික ජීවිතයේදී තමන්ට රිසි සේ ජීවත්වීම නිසා නොවේ.. තමන්ගේ ඇඳුම තීරණය කිරීම ඇගේ අයිතියකි.. ඇය එම ඇඳුම උසාවියට ඇන්දා නම් එය වෘත්තීය ආචාර ධර්ම කඩ කිරීමක් වනු ඇත.. 

ඒ අනුව මැය කිසිඳු වරදක් මට අනුව නම් සිදු කර නැත.. 

නමුත් අධිකරණය තුලදීම වෘත්තීය ආචාර ධර්ම තුට්ටුවට දැන නීතීඥවරු කොපමණ සිටීද ? සිය සේවා දායකයින් සල්ලි නැත්තං චේන් ගලවලා යන්න යැයි කියන අයද සිටිති.. සල්ලි නිසා මිනිසුන්ගේ අයිතිවාසිකම් බල්ලට දාන නීතීඥවරුද සිටිති.. සල්ලි නැත්තං වචනයක් නොකියන,. පගාවට, කොමිස් වලට, පුදපඬුරැ වලට ගිජු වූවෝද එමටය..

මට අනුව නම් වෘත්තිය සැබෑ ලෙසම පරිහානියට පත් වන්නේ මෙවන් නීතීඥවරුන් සහ නීතීඥවරුන් නිසාවෙනි..

මැය වැනි අය අතින් නම් නොවේ..

                                                                                              ====================

උඹේ ධෛර්යයට, ආත්ම විශ්වාසයට නිදහස් බවට ඊනියා සංස්කෘතික වහලියක් නොවීමේ ගුණයට මගේ ආචාරය සහෝදරී....

අකලංක හෙට්ටිආරච්චි